Falsecard του εκτελεστή (8ο μέρος)

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του καλού εκτελεστή είναι η ικανότητά του στην τέχνη του καμουφλάζ. Όταν εκτελούμε πρέπει συνεχώς να σκεφτόμαστε πώς θα αποκρύψουμε την κατανομή του χεριού μας και τη θέση των ονέρ μας έως ότου προχωρήσει αρκετά το παιχνίδι. Όσο περισσότερο μπορέσουμε να κρατήσουμε τους αμυνόμενους στο σκοτάδι, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι πιθανότητες να βγάλουμε το συμβόλαιό μας.

Με τον συνδυασμό αυτό είναι τεχνικά σωστό να παίξουμε πρώτα τον άσο για την περίπτωση να έχει ξερή ντάμα η Ανατολή. Πρακτικά όμως και για λόγους καμουφλάζ σε πολλά χέρια είναι καλύτερα να ξεκινήσουμε με την εμπάσα του βαλέ (χωρίς να τραβήξουμε τον άσο). Όταν η Ανατολή κερδίσει με τη ντάμα κανένας από τους αμυνόμενους δεν θα είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει ότι το χρώμα έχει μετραριστεί.

Αν ξεκινήσουμε με το τέσσερα προς τον ρήγα και τον άσο της Ανατολής, στον δεύτερο γύρο πρέπει να παίξουμε το πέντε και όχι τη ντάμα. Έτσι οι αμυνόμενοι δεν θα ξέρουν αν την έχουμε.

Αν ο Νότος είναι υποχρεωμένος να ανοίξει αυτό το χρώμα, το τεχνικό παίξιμο είναι μικρό προς κάποιο από τα ονέρ, ελπίζοντας τα δύο μεγάλα ονέρ που λείπουν να βρίσκονται στο ίδιο χέρι (πιθανότητα λίγο μικρότερη από 50%). Ένα εναλλακτικό παίξιμο (και το μόνο που έχει ελπίδα επιτυχίας, αν ο εκτελεστής πιθανολογεί ότι ο ένας αμυνόμενος έχει τον άσο και ο άλλος τον ρήγα) είναι να ξεκινήσει με τον βαλέ από τον μορ. Ίσως η Ανατολή αφήσει έξω περιμένοντας να κερδίσει η Δύση με τη ντάμα. Στο διάγραμμα η Δύση είναι υποχρεωμένη να πάρει τον ρήγα και ο Νότος θα κάνει αργότερα τη ντάμα του χεριού του παίζοντας μικρό από τον μορ. Το γεγονός ότι η Δύση πιθανότατα θα είχε κάνει αντάμ στο χρώμα αυτό αν είχε ΑΚ, κάνει αυτό το falsecard ιδιαίτερα ελκυστικό (αν η Ανατολή έχει ΑΚ δεν μας πειράζει).

Αν είμαστε στον μορ και χρειαζόμαστε μία ή δύο γρήγορες μπάζες, μπορούμε να δοκιμάσουμε να παίξουμε τον ρήγα. Είναι αρκετά πιθανό η Δύση να αφήσει έξω (παίζοντας μας λογικά για QJx(x) στο χέρι) και από τη στιγμή που θα συμβεί αυτό, μπορούμε να γίνουμε άπληστοι –ρισκάροντας φυσικά- και να συνεχίσουμε με μικρό προς τον βαλέ. Η Ανατολή δεν έχει λόγο να βάλει τη ντάμα και το πιο πιθανό είναι η Δύση να αφήσει ξανά έξω. Γενικά το παίξιμο ενός απροστάτευτου ρήγα από τον μορ έχει μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας εναντίον ισχυρών αμυνόμενων που έχουν γνώση του hold up play (εναντίον αρχαρίων δεν συνιστάται!).

Ας δούμε και ένα ολόκληρο χέρι, στο οποίο έπεσε θύμα falsecarding ο μεγάλος Terence Reese.

Ο Νότος (Wohlin) εκτελεί τρία χωρίς ατού και ο Reese βγαίνει τη ♥Q, επιτιθέμενος αμέσως στο αδύνατο χρώμα του εκτελεστή, ο οποίος μετράει μόνο οκτώ λεβέ, αν δώσει τον ♦A και η άμυνα γυρίσει κούπα. Απτόητος, ο Wohlin συνέχισε με τον ♣K και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Reese επειδή άφησε έξω, αφού είναι λογικό παίξιμο αν ο Νότος έχει ♣KQx. Μόλις κέρδισε τη λεβέ που του λείπει, ο Νότος συνέχισε μετράροντας τα καρά και πραγματοποίησε ένα καταδικασμένο συμβόλαιο. Σαν bonus, το παίξιμο του Νότου θα κέρδιζε και στην περίπτωση που η Ανατολή είχε ντάμα ξερή: Αν η Δύση σκέπαζε τον ρήγα με τον άσο, ο Νότος θα έκανε στη συνέχεια διαδοχικές εμπάσες στα σπαθιά χωρίς να αγγίξει τα καρά.

Όταν δεν έχουμε σίγουρο κράτημα σε ένα χρώμα, είναι συνήθως σωστό να θυσιάζουμε νωρίς μια λεβέ σε ένα χρώμα που θέλουμε να μετράρουμε, προκειμένου να μην δώσουμε την ευκαιρία στην άμυνα να κάνει σινιάλο. Στο διάγραμμα ο Νότος εκτελεί τρία χωρίς ατού με αντάμ το ♥3. Αν τα σπαθιά είναι μοιρασμένα (περίπου 36% πιθανότητα) ο Νότος θα κάνει εύκολα δέκα λεβέ. Αν όμως δεν είναι μοιρασμένα, όπως στη διανομή, η Δύση θα έχει την ευκαιρία στον τρίτο και στον τέταρτο γύρο σπαθί να κάνει όχι ένα αλλά δύο ντισκάρτα (το ♥2 και το ♠10), πρακτικά υποχρεώνοντας την Ανατολή να βρει το σωστό γύρισμα πίκα. Ο προσεκτικός εκτελεστής που θα δει ότι του αρκούν τέσσερις λεβέ από σπαθί, θα παίξει μικρό σπαθί προς το ♣9. Η Ανατολή κερδίζοντας τη λεβέ είναι πολύ πιθανό, μην προλαβαίνοντας να δει κάποιο σινιάλο του συμπαίκτη, να γυρίσει κούπα, επιτρέποντας στον Νότο να βγάλει το συμβόλαιο. Σε μερικές διανομές το falsecarding συνδυάζεται αρμονικά με το πρωτεύον θέμα, που είναι το τεχνικό παίξιμο. Θα δούμε δύο σχετικά παραδείγματα:

Αντάμ το ♥10. Προσπαθώντας να μετράρει τα καρά, ένας εκτελεστής χωρίς φαντασία θα μπορούσε να έρθει στο χέρι του με σπαθί και να τρέξει το ♦8. Η Ανατολή θα κέρδιζε και θα γυρνούσε κούπα βάζοντας μέσα το συμβόλαιο. Στη διανομή αυτή ο εκτελεστής θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι έχει περιθώριο να χάσει δύο καρά, αρκεί το πρώτο να το πάρει η Δύση, η οποία δεν μπορεί να γυρίσει κούπα στη φουρκέτα του εκτελεστή. Επομένως, αν η εμπάσα καρό δουλεύει, δεν χρειάζεται να την κάνει. Αν λοιπόν παίξει μικρό καρό από τον μορ, πόσο εύκολο θα είναι για την Ανατολή να βάλει τη ντάμα; Ακόμα και ένας πολύ καλός αμυντικός μάλλον θα αφήσει έξω, ελπίζοντας να κάνει τη ντάμα του στον δεύτερο γύρο, αφού δεν μπορεί να ξέρει ότι ο Νότος δεν έχει τον άσο.

Αντάμ το ♥8. Φαίνεται φυσικό να κερδίσουμε με τον ρήγα και να κάνουμε την εμπάσα στα ατού αλλά αυτό που φαίνεται φυσικό δεν είναι πάντα και το σωστό. Από την αγορά ξέρουμε ότι η Ανατολή που άνοιξε την αγορά θα πρέπει να έχει τα περισσότερα ονέρ, αλλά υπάρχει χώρος στο χέρι της Δύσης να έχει ένα μεγάλο ονέρ. Αν το ονέρ της Δύσης είναι ο ♣A ή ο ♦K, το συμβόλαιο δεν κινδυνεύει. Η μόνη περίπτωση να κινδυνέψουν οι τέσσερις πίκες είναι το ονέρ της Δύσης να είναι ο ρήγας ατού και να γυρίσει σπαθί. Άλλη μια περίπτωση, κατά την οποία, αν το ονέρ που μας ενδιαφέρει είναι εντός εμπάς, δεν χρειάζεται να την κάνουμε. Επομένως, το σωστό παίξιμο είναι να κερδίσουμε την αντάμ στο χέρι μας με τον ♥A και να παίξουμε μικρή πίκα προς τη ♠Q. Αν η Ανατολή έχει τον ρήγα, όπως είπαμε, το συμβόλαιο δεν κινδυνεύει, αφού η Δύση θα έχει κατά πάσα πιθανότητα είτε τον ♣A, είτε τον ♦K (αλλά και κανένα από αυτά να μην έχει, η Ανατολή δεν μπορεί να μας βάλει μέσα, όταν πάρει τον ♦K). Η παραπάνω πιθανότητα που κερδίζουμε είναι να αφήσει έξω η Δύση, αν έχει τον ρήγα, φοβούμενη ότι η Ανατολή μπορεί να έχει άσο ξερό. Αν πράγματι η Δύση αφήσει έξω και κερδίσει η ♠Q, έχουμε εξασφαλίσει το συμβόλαιο: τραβάμε και τον άσο πίκα και παίζουμε το δέκα καρό, αφήνοντάς το να τρέξει. Το χανόμενο σπαθί μας θα φύγει στο τέταρτο καρό, ενώ η Δύση θα κόβει με τον ♠K.