Falsecard του εκτελεστή (μέρος 10ο)

Στο παρόν άρθρο θα δούμε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο εκτελεστής προσπαθεί να κρύψει τη δύναμή του σε ένα χρώμα. Ένα απλό παράδειγμα:

Η Δύση κάνει αντάμ το δέκα. Ακόμα και όταν ο εκτελεστής έχει τον απόλυτο έλεγχο ενός χρώματος, μπορεί να σπείρει αμφιβολία στην άμυνα. Ένας καλός εκτελεστής πρέπει να παίξει τον ρήγα από τον μορ (η Ανατολή δεν θέλει και θα βάλει το τέσσερα) και το έξι από το χέρι του. Επειδή λείπει το τρία, η Δύση δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η Ανατολή να έκανε echo (ότι θέλει δηλαδή) κρατώντας QJ43, όπως στο εναλλακτικό διάγραμμα:

Έτσι, όταν ξαναπιάσει χέρι η Δύση, ίσως επιμείνει στο χρώμα αντί να γυρίσει κάποιο άλλο, στο οποίο ο εκτελεστής έχει αδυναμία.

Και στο ανωτέρω διάγραμμα λίγη στάχτη στα μάτια των αντιπάλων δεν βλάπτει: η Δύση βγήκε το επτά, η Ανατολή ακολούθησε με το τέσσερα και τα σωστά φύλλα για τον εκτελεστή είναι η ντάμα από τον μορ και το έξι από το χέρι του, αποκρύπτοντας το δύο.

Κι εδώ επίσης ο εκτελεστής μπορεί να μπερδέψει λίγο την άμυνα παίζοντας τον ρήγα από τον μορ και το τέσσερα από το χέρι του.

Ομοίως κι εδώ δεν κοστίζει τίποτα στον εκτελεστή να βάλει τον βαλέ από το χέρι του, δημιουργώντας κάποιες αμφιβολίες στην άμυνα.

Εναντίον συμβολαίου στα χωρίς ατού η Δύση βγαίνει το πέντε και η Ανατολή βάζει τον άσο. Αν ο Νότος παίξει το τρία, η Ανατολή θα αντιληφθεί ότι η Δύση βγήκε από τετράφυλλο και ίσως αποφασίσει να αλλάξει την άμυνα, ιδιαίτερα όταν στο σύγχρονο μπριτζ οι έρευνες με υπολογιστή έχουν δείξει ότι με KQxx η Δύση θα έβγαινε τον ρήγα (άρα ο Νότος έχει ένα μεγάλο ονέρ τουλάχιστον). Αν ο Νότος θέλει να συνεχίσει η άμυνα στο χρώμα, είναι απαραίτητο να παίξει το επτά, αποκρύπτοντας το τρία. Η Ανατολή μπορεί να ελπίσει ότι ο συμπαίκτης της βγήκε από πεντάφυλλο ρήγα ή από πεντάφυλλη ντάμα και να γυρίσει το τέσσερα. Αυτό θα μετράρει δύο λεβέ για τον εκτελεστή χωρίς να χρειαστεί να παίξει ο ίδιος το χρώμα και θα του δώσει και τέμπο, αν το χρειάζεται. Ενδιαφέρον έχει και το ότι και η Δύση ίσως πιστέψει ότι το τρία το έχει ο συμπαίκτης της αν ο Νότος συνεχίσει την παραπλάνηση παίζοντας το δέκα στη δεύτερη λεβέ!

Ας δούμε και μια ολόκληρη διανομή:

Εναντίον του συμβολαίου 4 κούπες κοντρέ του Νότου (η Ανατολή άνοιξε 1 πίκα, ο Νότος αγόρασε 4 κούπες και η Ανατολή κόντραρε), η Δύση βγαίνει το τρία πίκα στο χρώμα της Ανατολής. Ο Νότος πρέπει να κάνει false card παίζοντας τον ρήγα πίκα κάτω από τον άσο της Ανατολής, διαφορετικά η άμυνα θα πάρει επιπλέον δύο τσακιστές πίκες και τον άσο καρό (η Ανατολή θα γυρίσει μεγάλη πίκα ζητώντας γύρισμα καρό). Η παραπλάνηση ίσως δεν δουλέψει αν η Ανατολή θεωρήσει ότι με τετράφυλλο δέκα πίκα η Δύση θα προτιμούσε να αγοράσει τέσσερις πίκες αντί να αμυνθεί στις τέσσερις κούπες αλλά ο Νότος δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει: εάν κάνει το υποχρεωτικό (mandatory) αυτό false card, έχει κάνει το καθήκον του και δεν μπορεί κανείς να του πει τίποτα.

Στο διάγραμμα η Δύση παίζει το δύο και η Ανατολή τον άσο. Αν ο Νότος θέλει πάση θυσία να αποφύγει την τσάκα, το μόνο σωστό φύλλο είναι ο ρήγας με την ελπίδα η Ανατολή να παίξει τη Δύση για 1032. Αν ο Νότος είχε το δύο και η Δύση το τρία, αυτό το κόλπο δεν θα έπιανε.

Παρόμοια και στο ανωτέρω διάγραμμα, στο οποίο όμως είναι η Ανατολή που έχει το σόλο (η Δύση βγήκε τον άσο). Το σωστό είναι να πετάξει ο Νότος τον ρήγα, ελπίζοντας να παίξει η Δύση τον συμπαίκτη της για δίφυλλο 65.

Μια αρκετά συχνή περίπτωση: η Δύση βγαίνει σε αγορασμένο χρώμα της Ανατολής, ο εκτελεστής παίζει μικρό από τον μορ και η Ανατολή φυσικά τη ντάμα. Ο Νότος θέλει να χάσει μόνο μια λεβέ στο χρώμα (έχει αλλού ντισκάρτα) και από τρία συνεχόμενα ονέρ στο χέρι του πρέπει να βάλει το μεσαίο, όπως και σε άλλες περιπτώσεις γενικότερα στο μπριτζ. Η Ανατολή δεν αποκλείεται και πάλι να μαντέψει την πραγματική κατανομή, όμως αν ο εκτελεστής βάλει τον βαλέ ή το εννέα, η άμυνα δεν μπορεί να κάνει λάθος: η Δύση δεν θα έβγαινε το τέσσερα από 1094 ούτε από J104.

Αντίστοιχη είναι και αυτή η περίπτωση: το μόνο σωστό φύλλο από το χέρι του Νότου είναι το μεσαίο ονέρ, ο βαλές.

Στο διάγραμμα ο Νότος παίζει συμβόλαιο σε χρώμα και η Δύση κάνει αντάμ το οκτώ σε αγορασμένο χρώμα της Ανατολής. Ο μορ παίζει τον βαλέ, η Ανατολή τη ντάμα και ο Νότος πρέπει να ρίξει το εννέα. Αν παίξει το τρία, η Ανατολή θα ξέρει ότι είναι ασφαλές να συνεχίσει στο χρώμα με άσο και μικρό (εκτός αν από τρίφυλλο βγαίνουν το μεσαίο). Παίζοντας το εννέα, ο Νότος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο στην Ανατολή να έχει σόλο, οπότε γύρισμα στο χρώμα θα χάριζε λεβέ στον εκτελεστή. Γενικά, σε παρόμοιες περιπτώσεις, ο εκτελεστής ακολουθεί με ένα φύλλο λίγο μεγαλύτερο από αυτό της αντάμ.

Έστω ότι ο εκτελεστής είναι αρκετά τυχερός να του βγουν τη ντάμα στα χωρίς ατού σε ένα χρώμα το οποίο έκρυψε στην αγορά. Αν πάρει με τον άσο και συνεχίσει, θα δώσει την ευκαιρία στην άμυνα να αλλάξει χρώμα. Αν όμως παίξει το πέντε στον πρώτο γύρο, η Δύση πιθανότατα θα συνεχίσει, δίνοντάς του το τέμπο. Σημειώστε ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις το σωστό φύλλο είναι πάντα το δεύτερο μικρότερο. Το να παίξει το έξι ο Νότος θα έλεγε κανείς ότι το παρακάνει, αφού η Δύση θα αναρωτιόταν πού είναι τα δύο μικρότερα φύλλα που λείπουν. Ο Νότος επί της ουσίας προσπαθεί να την πείσει ότι η Ανατολή έχει K83.

Οι αντίπαλοι βγαίνουν σ’ αυτό το χρώμα σε συμβόλαιο χαρίς ατού, χωρίς να ξέρουν ότι ο εκτελεστής είναι δυνατός σ’ αυτό. Αν ο εκτελεστής φοβάται γύρισμα σε άλλο χρώμα, πρέπει να παίξει το οκτώ από το χέρι του ώστε να συνεχίσει η Ανατολή στο χρώμα, αλλιώς, αν παίξει δηλαδή το τρία, η η Ανατολή θα καταλάβει ότι η Δύση δεν μπορεί να βγήκε από πεντάφυλλο και ενδεχομένως να αλλάξει χρώμα.

Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση, την οποία η Ανατολή ίσως δεν συνειδητοποιήσει αν ο Νότος παίξει το οκτώ.

Ας δούμε και μια ολόκληρη διανομή στο ίδιο θέμα:

Μετά από ένα τυπικό άνοιγμα ένα χωρίς ατού του Νότου (15-17) με πεντάφυλλο μαζέρ και κατανομή 5-3-3-2, ο Βορράς αγοράζει τρία χωρίς ατού και η Δύση ανυποψίαστη κάνει τη φυσική της αντάμ πίκα (γενικά αντάμ από Jxxx είναι στατιστικά πιο ασφαλής σε σχέση με αντάμ από Qxxx). Στα σπαθιά οι προοπτικές είναι ομιχλώδεις και γι’ αυτό το καλύτερο σχέδιο για τον εκτελεστή είναι να προσπαθήσει να κάνει γρήγορα μια λεβέ από πίκα. Το σωστό παίξιμο είναι να αφήσει έξω τον ρήγα πίκα της Ανατολής, παίζοντας μάλιστα το έξι από το χέρι του. Αν η Ανατολή θεωρήσει ότι η Δύση είναι αυτή που έχει το πεντάφυλλο πίκα και συνεχίσει στο χρώμα, ο Νότος θα κερδίσει τέμπο, το οποίο θα του επιτρέψει να κάνει τις πέντε έτοιμες μπάζες (τρεις από καρό και δύο από κούπα) συν τρεις από πίκα και μια από σπαθί, αφού θα έχει όλο το χρόνο να αναπτύξει την τελευταία. Μόνο αν γυρίσει κούπα η Ανατολή στη δεύτερη λεβέ μπαίνει μέσα το συμβόλαιο.

Οι παρεμφερείς συνδυασμοί είναι ανεξάντλητοι. Ένας τελευταίος όσον αφορά το παρόν άρθρο:

Η Δύση βγαίνει το τρία και ο Νότος πρέπει να παίξει το έξι από τον μορ και το τέσσερα από το χέρι του, αφήνοντας το δέκα να κερδίσει. Συνεχίζοντας η Ανατολή στο χρώμα, όπως είναι το πιο πιθανό να συμβεί, δεν δίνει στον εκτελεστή κάποια επιπλέον λεβέ αλλά το τέμπο, κάτι που είναι συχνά περισσότερο σημαντικό.