Στο 23ο φεστιβάλ Καλαμάτας, η ομάδα που κατέλαβε την τρίτη θέση στον αγώνα ομάδων της κατηγορίας 1-9 ήταν μάλλον η έκπληξη. Τα μέλη της ήταν 3 παιδιά από την Καλαμάτα: ο Μιχάλης, ο Αιμιλιανός και η Ναταλία, και ένα παιδί από το Αγρίνιο, ο Ιάσονας. Βρήκαμε την ευκαιρία λοιπόν να συζητήσουμε μαζί τους.
-Γιατί παίζετε μπριτζ παιδιά;
Μιχάλης: Είναι εγκεφαλικό παιχνίδι και μου αρέσει να ασχολούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου.
Φοβού! Μαύρη ζώνη στο Tae Kwon Do
Ιάσονας: Παίζω μπριτζ γιατί μου αρέσει!
Ναταλία: Επειδή είναι πνευματικό άθλημα, χρειάζεται συνεργασία και σε αναγκάζει να σκέφτεσαι περισσότερο και σου ανοίγει το μυαλό.
Αιμιλιανός: Όπως λέει και ο δάσκαλός μου, ο Βασίλης Ρουσέας, παίζουμε μπριτζ για να βρούμε φιτ στα μαζέρ! Πέρα από αυτό, παίζω μπριτζ για να περάσω τον χρόνο μου και να για να κάνω κάτι που ευχαριστιέμαι
–Πού οφείλεται η επιτυχία σας;
Ιάσονας: Η επιτυχία μας οφείλεται στο ότι παίζουμε καλύτερα από τους άλλους από ό,τι φαίνεται!
Λάτρης των μαθηματικών….!!!!!! Χμμ….
Αιμιλιανός: Κυρίως στους προπονητές μας, αλλά ακόμα περισσότερο στον συμπαίκτη μας.
Μιχάλης: Είμαστε συμπαίκτες από την αρχή, παίζουμε συνέχεια μαζί, ασχοληθήκαμε μαζί και φυσικά οφείλεται και στον δάσκαλό μας.
Ναταλία: Η επιτυχία οφείλεται στην καλή συνεργασία με τον συμπαίκτη, αλλά και στα λάθη των αντιπάλων
-Πού οφείλονται οι αποτυχίες που είχατε μέχρι τώρα;
Αιμιλιανός: Τα πρώτα χρόνια είχαμε πάρα πολλές αποτυχίες αλλά από ότι φαίνεται αυτό έχει αλλάξει τώρα. Έχουμε περισσότερες γνώσεις και εμπειρία.
Αθλητής στίβου….Βάδην! Να πώς έχει υπομονή!!!
Μιχάλης: Είχαμε πολλές αποτυχίες, στην αρχή ειδικά συνέχεια. Το μπριτζ είναι κουραστικό παιχνίδι και θέλει συγκέντρωση. Επίσης παίζουμε αργά το βράδυ και χρειάζεται να το συνηθίσεις. Είναι δύσκολο για ένα παιδί εκείνες τις ώρες.
Ιάσονας: Οι αποτυχίες οφείλονται στο ότι δεν παίξαμε καλά, ήμασταν κουρασμένοι, δεν είχαμε καλή διάθεση.
Ναταλία: Οφείλονται στα λάθη μας, και όταν παίζουμε αργά και είμαστε κουρασμένοι δεν μπορούμε να σκεφτούμε.
-Υπάρχει κάτι που θα θυμόσαστε από το Φεστιβάλ της Καλαμάτας; Κάποιο περιστατικό που σας έμεινε;
Ναταλία: Είναι βαρετό να σε ρωτάνε συνέχεια πόσο χρονών είσαι, πόσο καιρό παίζεις μπριτζ και να ακούς τα ίδια και τα ίδια.Hobby χειροτεχνίες! Να ζητήσω μία πρωτότυπη τράπουλα για μένα?
Αιμιλιανός: Σε κάποια τραπέζια κάποιοι αντίπαλοι πιθανώς για να μας φοβίσουν τους άκουσα να λένε «δηλαδή πρέπει να παίξουμε με παιδιά για να κερδίσουμε», αλλά τους δείξαμε! Θυμάμαι και την ώρα της απονομής, όταν σηκωθήκαμε να πάρουμε το κύπελλο είχε πολύ χειροκρότημα. Δηλαδή και πέρσυ μας είχαν χειροκροτήσει, αλλά φέτος ήταν πολύ περισσότερο.
Μιχάλης: Εντάξει, σε κάθε τραπέζι μας ρωτάγανε πόσα χρόνια παίζουμε, πού μένουμε, πόσο χρονών είμαστε κτλ
Ιάσονας: Η ανάκριση που μας κάνουν κάθε φορά
